سیزدهم فروردین 1361روزوفات حاجی خواجه محمدعثمان عثمانی

  

اولیاء خدالحظه مرگ خودرامی دانند

ساعت نه ونیم صبح است حال حاجی خوش نیست پدرم دکتر قمری رابرای معاینه می آورندوی میگوید:

قلبشان خوب کارنمی کندبه سنگان می روندتادکتربهداری رابیاورنددرهمین حین همسرایشان آمده ومی گوید:

آیامیل به آب یاچای داریدحاجی می گوید:من رابه حالم بگذارواذیت نکن چون روحم درحال پروازکردن است

شخصی ازاهالی دراین لحظه به دیدنشان می آیدحاجی به وی می گوید:فلانی به اعمال ونمازهایت زیادمغرورنشوکه شایدلحظه مرگ شیطان تورابفریبدبه لطف خداونظراولیا متوسل شوکه درآن لحظه هولناک بتوانی ایمان خودرابرای آن دنیانگه داری

برایت قصه ای رانقل کنم که بدانی عالم ترین انسانها هم لحظه مرگ ازمکر وفریب شیطان درامان نیستند

وحاجی درآن لحظه جان دادن که روح به قفسه سینه ایشان آمده بوداین گونه این قصه رابیان داشتند:

کمک خواجه احراربه امام فخرالدین رازی درلحظه مرگش

فرمودند که خواجه احرار<خواجه عبیدالله احرارمشهوربه احرارولی ازاولادابوبکرصدیق یکی ازاولیاءبزرگ زمان خودبودکه درسمرقندساکن بودندومریدخواجه بهاءالدین نقشبندمی باشند> 

جناب آخوندحاج خواجه عبدالحق احراری

 ایشان فرزندخواجه عبدالشکورفرزندخواجه شمس الدین فرزندخواجه محمدسعیدفرزندافقه الفقهاخواجه محمدمیرک هستندیکی دیگرازاولادخواجه احرارولی میباشدکه درکرات تایباد ساکن بوده وهمانجا هم مدفن ایشان است ایشان هم درلباس علم وعلما بوده اندروانشان شاد

جناب خواجه عبدالطیف مجاور

ایشان یکی دیگرازاولادشیخ صوفی هستند که درکسوت علم وعرفان بودندومریدان زیادی درمنطقه جام وباخرزداشتند روانشان شاد

جناب حاج خواجه غوث الدین احراری

ایشان قریب به پنجاه سال دربین مردم شریف خواف خطابت نمازجمعه خواف رابرعهده داشتندو بازهدوورعی خاص دربین مردم زندگی کردندروانشان شاد

جناب حاجی خواجه محمدسعیدجان

عارفی بتمام معناکامل شب زنده داروزاهدی پارسابودنددرمنطقه خواف تایبادباخرزوتربت جام مریدان وعلاقه مندان زیادی داشتند

ویکی ازبزرگان خواجه هادرزمان خودبودند که تمام مردم به وجودایشان افتخارمیکردندخانه ایشان چشم امیدعلمای زمانه ومردم بودروحش شاد