شیخ ملامحمد

قطب العارفین شیخ ملا محمداحراری صدیقی

شیخ ملامحمدفرزندشیخ عبدالقادرفرزندشیخ عبدالحق که ایشان فرزندیگانه اولیاحضرت شیخ صوفی هستندایشان چهارپسربنامهای:خواجه محمدسعیدوخواجه شمس الدین وخواجه عبدالکریم وخواجه محمدمیرک وسه دخترداشتندکه یکی ازآنان زوجه خواجه محمدرفیع است ایشان دوهمسرداشته اندروحشان شاد

حاج خواجه حسین دلشادی

حاج خواجه محمدحسین دلشادی

حاج خواجه محمدحسین دلشادی ایشان فرزند مرحوم جناب آخوندخواجه قمرالدین احراری میباشندودایی جناب آخوندخواجه محمدطاهرصئیقی امام جمعه فقید برابادهستند که درروستای کرات ساکن بودندروانشان شاد

جناب آخوندخواجه محمدطاهرصدیقی

جناب آخوندخواجه محمدطاهرصدیقی                                     ایشان تمام مدت عمرگرامیشان راصرف خدمت به اموردینی واجتماعی مردم برابادکردندروحشان شاد

جناب خواجه فضل الله احراری

جناب خواجه فضل الله احراری

جناب خواجه فضل الله احراری ایشان به تمام معناصوفی ودرویش بوده ودرعالم عرفان دایما سیرمیکردند روانش شاد [ بازدید : 15 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]

شیخ صوقی

آشنایی با شیخ :

خواجه محمد حسین بن شیخ عبدالحق بن عبدالوهاب . . . بن خواجه عبید الله احرار معروف به شیخ صوفی در 1001 (هـ-ق) متولد شد . در ایام طفولیت ، کار های خارق العاده ای از ایشان مشاهده گردید که موجب حیرت جامعه گشت در ده سالگی رو به بیابان گذاشت و مدت سی سال در کوه و صحرا سپری کرد و از گیاهان روزگار می گذرانید ، آن گونه که خود ایشان در سروده های خود می گویند :

دنبال عشق جانان سی سال می دویدم غیر از جفا و محنت چیز دیگر ندیدم

در سن 40 سالگی درِ فیوضات الهی برآیشان گشوده گردید و در برآباد ساکن گردیدندکه سبب گسترش شهرت و معرفت ایشان در کشور گردید ، وی از سلسله نقشبندیه می باشد .

برخی گویند : شاه عباس صفوی ، یکی از دختران خود را به عقد ایشان در آورد . –203 ) شیخ صوفی مدت 23 سال در برآباد پایین خواف به عبادت ، ریاضت وتصنیف کتاب مشغول بود ، تا این‏که در سن 63 سالگی در سال 1063 فوت کرد و در برآباد دفن گردید . فرزندان ایشان شیخ صفاءالدین– شیخ عبدالوهاب که مرقد آن‏ها در برآباد و شیخ عبدالحق که مرقدش در سیجاوند بالا خواف و شیخ علی اکبر که مزارش در فرزنه تایباد هست ، می باشند و شیخ یعقوب از نوادگان ایشان هست .

ایشان علاوه بر این‏که عارفی متقی و پرهیزگار بود ، در شاعری هم دست داشت. و دیوانی دارد به نام دیوان شیخ صوفی خوافی که نسخه‏ی خطی آن بعد از 300سال به کوشش و سرمایه‏ی عبدالله مشهوری شهردار وقت خواف در سال 1338 (هـ-ش) چاپ گردید .

حمد گویم از دل و جان ذوالجلال پاک را آن که ظاهر کرد باد و آب و نار و خاک را

ساخت از قدرت بیکدم آدمی خاکی پدید روح را در وی دمید و داد جان پاک را

ای مست خواب غفلت برخیز بی محابا از خون دل وضو کن رخ آر جانب ما

چندان بسته ای دل در کارهای باطل از جمله رو بگردان رخ آر جانب ما

دوش از سروش غیب شنیدم من این ندا کای بنده باز گرد به درگاه کبریا

از توست جرم ذلت سستی و معصیت از ماست لطف و عفو که هستیم پادشاه

ایشان خواجه محمد حسین بن شیخ عبدالحق بن عبدالوهاب . . . بن خواجه عبید الله احرار که مرقد ایشان در سمر قند می باشد . اکثر آبا و اجداد خواجه‏ی احرار باب علم و عرفان و اصحاب ذوق و وجدان بوده اند . شیخ صوفی در 1001 (هـ-ق) متولد شد . در ایام طفولیت ، کار های خارق العاده ای از ایشان مشاهده گردید که موجب حیرت جامعه گشت در ده سالگی رو به بیابان گذاشت و مدت سی سال در کوه و صحرا سپری کرد و از گیاهان روزگار می گذرانید ، آن گونه که خود ایشان در سروده های خود می گویند :

دنبال عشق جانان سی سال می دویدم غیر از جفا و محنت چیز دیگر ندیدم

در سن 40 سالگی درِ فیوضات الهی برآیشان گشوده گردید و در برآباد ساکن گردیدندکه سبب گسترش شهرت و معرفت ایشان در کشور گردید ، وی از سلسله نقشبندیه می باشد .

برخی گویند : شاه عباس صفوی ، یکی از دختران خود را به عقد ایشان در آورد . –203 ) شیخ صوفی مدت 23 سال در برآباد پایین خواف به عبادت ، ریاضت وتصنیف کتاب مشغول بود ، تا این‏که در سن 63 سالگی در سال 1063 فوت کرد و در برآباد دفن گردید . فرزندان ایشان شیخ صفاءالدین– شیخ عبدالوهاب که مرقد آن‏ها در برآباد و شیخ عبدالحق که مرقدش در سیجاوند بالا خواف و شیخ علی اکبر که مزارش در فرزنه تایباد هست ، می باشند و شیخ یعقوب از نوادگان ایشان هست