اولادخواجه احرار
شخصیتها
اولادخواجه احرار
شخصیتها
شیخ صوقی
| دیوان شیخ صوفی برآبادی خوافی | |
| موضوع: | |
|
|
| پدیدآورنده: | |
|
|
| ناشر: | |
| 264 صفحه - رقعی (شومیز) - چاپ 1 - 3000 نسخه 9 -371-429-964-978 | |
| 978-964-429-371-9 | |
| تاریخ نشر:18/03/90 | |
| قیمت پشت جلد :25000 ریال | |
| کد دیویی:8fa1.4 | |
| زبان کتاب:فارسی | |
| محل نشر:خراسان رضوی - مشهد | |
|
معرفی مختصر کتاب: این کتاب، دربردارندة بیش از سیصد قطعه شعر در قالب‌های غزل، مثنوی، و رباعی از «خواجه محمدحسین صوفی نراقی» از عارفان و اندیشمندان قرن یازدهم هجری است. آنچه در این دیوان جلب‌توجه می‌نماید، ابراز عقیده‌های عرفانی شاعر در لابه‌لای ابیات، و نگاه عارفانه و عاشقانة وی به حضرت احدیت است |
شیخ صوقی
نخستین کتاب چاپ شده در دوره معاصر ازحوزه جغرافیایی خواف ،آن هم به شکل چاپ سنگی چیزی بجز دیوان شیخ صوفی خوافی نیست.
دیوان خطی شیخ صوفی در سال 1338ش به دست مرحوم عبد الله مشهور شهردار وقت خواف به زیور طبع آراسته شده است ، کتابی که انتشار آن در دوره آغاز نخستین چاپ خانه ها در کشور نشان از پویایی، فرهنگ دوستی و دانش محوری ساکنان این نقطه از ایران اسلامی دارد.
چاپ متاخراین کتاب با عنوان تصحیح و مقابله دیوان شیخ صوفی خوافی به تصحیح آقای حبیب الله پرنده رودی و اهتمام احمد عطوفتی در سال 1389 به وسیله نشر شاملو در 224 صفحه به چاپ رسیده است .
شیخ صوقی
نامش سلطان حسین ، معروف به شیخ صوفی (رح) بوده است. پدرش شیخ عبدالحق بوده و در سال 1001 هجری قمری چشم به جهان گشود و توانست درجات عرفانی و سیر و سلوک را طی نموده و به بسیاری از حقایق عرفان دست یابد و عاشقان بسیاری را در مکتب عرفان پرورش دهد.
صاحب چهار فرزن پسر به نام های صفاء الدین ، عبدالحق، عبدالملک و عبدالوهاب شد که همگی اهل علم و فضیلت و کشف و کرامات بوده اندحمد گوییم از دل و جان ذوالجلال پاک را آنکه ظاهر کرد باد و آب و نار و خاک را
ساخت از قدرت بیکدم آدم خاکی پدید روح را در وی دمید داد جان پاک را
پس ملائک سجده او را سراسر امر کرد تا شود مسجود خاکی ذره افلاک را
پس مکرم کرد او را بر همه خلق جهان تا بحدی که نگنجد ذره ادراک را
یک عزازیل در ین معنی ابا کرد از غرور کافر دنیا و دین شد جرم این امجاک را
ماه و سال و روز و ایام لیالی خلق کرد تا بداند هر کسی انعام صنع پاک را
مومن و ترسا جهد و گبر و مغ پیدا شدند هر کسی بر عزم خود باشد طلب ادراک را
انبیاء را ساخت بر خلقان امام و پیشوا تا پدید آرند هر یک پاکی و ناپاک را
باعث ایجاد عالم بود ذات مصطفی گر ترا حجت بخواهم سرّ این ابیات را
حمد ذات او چسان سازم بیان من عاجزم گفت لا احصی ثناء باشد صفت آن ذات را
صوفی مسکین زدانش شمه اظهار کرد عجز در ادراک آمد نوع از ادراک را
حمد گوییم هر زمان بر خالق ارض و سما خالق الاشیاء اله الخلق ذو العز و علا
عالم کون از عدم ایجاد از تقدیر کرد کی تواند کرد غیر ذات پاک کبریا
خاک و باد و آب و آتش در وجود آدمی آفرید از قدرت خود تا کند نشو و نما
چهار عنصر هفت کوکب شش جهت بنیاد کرد هر یکی را آنچه لایق بود کرد آن را عطا
نه فلک ترتیب کرد از بهر حکمت یکزمان ثابت و سیاره و خیر و شرّ و صنع و عطا
آری ، آری این همه حمّال فرمان وی اند مشترک هر کس که داند مشرک استاد بی حیا
نیست حدّ کس که بی فرمان او کاری کند سعد و نحس برج و نجم و کوکب و ارض و سما
هرچه فرمان الهی می شود آن می کند اعتقاد مرد اسلام است ای مرد خدا
ماجرا اینجا به گمراهی کشد هشیار باش بندگی کن ای برادر خوش بود شرم و حیا
لیک بر بنده بود سعی اندر قول و فعل بشنو این را لیس الانسان الا ما سعی
پادشاها سهو و نسیان و خطا کردار ماست عفو فرما خاصه صنع تو عفو است و عطا
گرچه تقصیرات ما از حدّ و عدّ بیرون بود لیک می دارم امید عفو و رحمت از خدا
جوشش دریای فضلت غرقه سازد یک زمان جرم جمله عاصیان را از کمال کبریا
عذر تقصیرات ما خواهد رسول انس و جان احمد مرسل شفیع اهل عصیان و خطا
یا شفیع المذنبین باشد امید خاص و عام جانب فضل تو ای سر دفتر حور و عطا
جملگی دارند روی صدق با درگاه تو نیست نومیدی بدرگاه تو یا شمس الهدی
حاجت جمله روا کن خاصه زین امیدوار صوفی مسکین چو خواهد از تو هنگام دعا
